1 به ناله فاش مکن راز دل ز غمازی چو عندلیب نه ای، بگذر از نواسازی

2 بگو چو آینه در روی، هرچه می بینی چو بوی مشک مکن در لباس غمازی

3 فریب حسن بتی را مخور که خوبی او به بال زلف نماید بلندپروازی

4 خوش آن حریف که همچون پیاله ی چینی گهی شراب دهد، گه کند خوش آوازی

5 به خود چو موی میانت ز رشک می پیچم چو شانه با سر زلفت کند زبان بازی

6 سلیم معتقد نظم خواجه حافظ باش که نشأه بیش بود با شراب شیرازی