بر من چرا وساوس از حکیم نزاری قهستانی غزل 120

1 بر من چرا وساوس شیطان به قوت است زیرا که عقل در رهر عشاق علت است

2 گر بر تو نیست ظاهر و روشن نمی شود تعیین این مقاسمه از بدو فطرت است

3 گرچه عنایت از طرف اکتساب نیست توفیق اکتساب به وجه عطافت است

4 هم راه هر که شد نظر التفات حق او را شبان تیره به مشعل چه حاجت است

5 آری همه ازوست چه گفتم همه خود اوست کثرت چه کار دارد آنجا که وحدت است

6 من عَرَفَ نَفسَه برهاند تو را ز تو ورنه همه تصور تو عین کثرت است

7 در ورطهی مجازی و انصاف را مجاز دانند زیرکان که خلاف حقیقت است

8 مایی ماست آن که حجاب مراد ماست خود بین به مذهب حکما بی بصیرت است

9 تو از کتابکی دو سه تلفیق کرده ای چیزی که نزد دانا عین فضیحت است

10 بشنو که نکته های نزاری معتقد در گردن قبول و ادای تو حجت است

11 اسرار در محبت آل است و السلام بدبخت را به جای محبت عداوت است

12 این جا به حکم آن که نبی را حبیب خواند مقصود از آفرینش اکوان محبت است