تا بکی تند شوی بهر جفای از هلالی جغتایی غزل 313

1 تا بکی تند شوی بهر جفای دل من؟ چند روزی بوفا کوش برای دل من

2 گر تو میداشتی این آتش پنهان، که مراست دل بی رحم تو میسوخت، چه جای دل من؟

3 حاش لله! که دلم ترک تو گوید بجفا کز جفاهای تو بیشست وفای دل من

4 زان دو گیسوی دلاویز چه امکان گریز؟ که دو زنجیر نهادند بپای دل من

5 هر طبیبی که خبر داشت ز بیماری عشق غیر وصل تو نفرمود دوای دل من

6 دل گرفتار بلاییست، هلالی، که مپرس کس گرفتار مبادا ببلای دل من!