به گرد عارض او خط عنبرین از حزین لاهیجی غزل 226

1 به گرد عارض او خط عنبرین پیداست چو سبزه ای که بر اطراف یاسمین پیداست

2 ز نام تقوی من، بلکه سرگران شده ای؟ که از جبین تو چون موج باده، چین پیداست

3 محبتم به دلت کرده گوییا اثری ز التفات نهان تو، این چنین پیداست

4 ترحمی، که مرا استخوان ز کاهش غم به رنگ پنبهٔ داغم، ز آستین پیداست

5 گرفتم آنکه، نهفتی ز خلق خون مرا خدنگ غمزه خونریزت از کمین پیداست

6 به خلق خوش، شده ای شهرهٔ جهان لیکن کم التفاتیت، از خاطر حزین پیداست