1 به بزم او حریفان را ز مستی دست و پا بوسم به این تقریب شاید دست آن کان حیا بوسم

2 دهم در خیل مستان تن به بدمستی که هر ساعت روم خواهی نخواهی دست آن شوخ بلا بوسم

3 چو جنگ آغازد آن بدخو نیاید بر زمین پایم ازین شادی که دستش در دم صلح و صفا بوسم

4 خون آن مستی که او خنجر کشد من چون گنه‌کاران گهش قربان شوم از عجز و گاهی دست و پا بوسم

5 زمین بوس در آن را گر نیم لایق اجازت ده که از بیرون دردیوار آن دولت سرا بوسم

6 دهندم تا ز ماوای سگ کویت نشان تا کی سر بیگانه گردم خاک پای آشنا بوسم

7 کبوتر نامه ز آن دلبر چو آرد محتشم شاید کنم پرواز اگر چون مرغ و بالش در هوا بوسم