به گوش عرش ز حق می رسد به لفظ فصیح از سعیدا غزل 204

1 به گوش عرش ز حق می رسد به لفظ فصیح که به ز روی صبیح است حسن خط ملیح

2 به گوش هر چه رسد در نظر هر آنچه درآید دلیل وحدت ذات است و آیتی است صریح

3 ز عالمان طریقی اگر ملاحظه سازی به قلب نام کتابی که کرده حق توضیح

4 بسی ملاحظه کردیم در جهان حقیقت حقیقت همه اشیا ملیح بود ملیح

5 فلک ز سبحه شماران مهرهٔ خاک است برای آدم خاکی است بر ملک تسبیح

6 بگیر ساغر خورشید با ید بیضا رسان به لب که شود کامیاب خضر و مسیح

7 صفای دل مده از کف برای راحت تن نه زیرکی است که این را بر آن کنی ترجیح

8 حجاب راه سعیدا دو چیز بود که دادم شبی به میکده سجاده و شبی تسبیح