به خدایی که ذات بی‌چونش از انوری ابیوردی مقطع 452

1 بدان عزمم که دیگر ره به میخانه کمر بندم دل اندر وصل و هجر آن بت بیدادگر بندم

2 به رندی سر برافرازم به باده رخ برافروزم ره میخانه برگیرم در طامات بربندم

1 گر باز دگرباره ببینم مگر اورا دارم ز سر شادی بر فرق سر او را

2 با من چو سخن گوید جز تلخ نگوید تلخ از چه سبب گوید چندین شکر او را

1 رنگ عاشق چو زعفران باشد هرکه عاشق بود چنان باشد

2 روی فارغ‌دلان به رنگ بود رنگ غافل چو ارغوان باشد