به خدایی که در دوازده از انوری ابیوردی مقطع 61

1 به خدایی که در دوازده میل هفت پیکش همیشه در سفرست

2 تختهٔ کارگاه صنعت اوست کو سواد مه و بیاض خورست

3 چمن بوستان نعت ترا خاطرم آن درخت بارورست

4 که ز مدح و دعا و شکر و ثنا رایمش شاخ و بیهخ و برگ و بر است