تا خسته دل مرا بریده از مسعود سعد سلمان رباعی 295

1 تا خسته دل مرا بریده ست ز تن دارم گله هاش را چو شمشیر سخن

2 لیکن چکنم گفت نمی یارم من کان پسته دهن کرد مرا بسته دهن