تا بر سریر حسن تویی از ابن یمین فریومدی غزل 294

1 تا بر سریر حسن تویی ماه‌چهره‌ای هستم ز عشق تو در شهر شهره‌ای

2 ز آن در شاهوار و بناگوش همچو سیم هستند در مقار نه ماهی و زهره‌ای

3 چون جزع دل‌فریب تو هرگز به جادویی نامد برون ز حقه افلاک مهره‌ای

4 چشم بد از تو دور که مانی به عمر خویش نقشی نبست چون تو و نگشاد چهره‌ای

5 کاری تراست بر دل عشاق مستمند هر غمزه‌ای ز چشم تو از زخم دهره‌ای

6 ابن یمین طمع به وفای تو چون کند او را بس ار بود ز جفای تو بهره‌ای