ای خسته ز تو روان از امیر شاهی سبزواری غزل 117

1 ای خسته ز تو روان مردم چشم تو بلای جان مردم

2 از سیل دو چشم من به کویت ویران شده خان و مان مردم

3 تا رفته سمند او به جولان از دست بشد عنان مردم

4 از خیل سگان او شو ای دل خود را بنما میان مردم

5 شاهی، ز غمش دهان چه بندی افتاد چو در زبان مردم