وقت گل ترک می و جام که چه از جامی غزل 427

1 وقت گل ترک می و جام که چه دوری از یار گل اندام که چه

2 مجلس آراست گل توبه شکن توبه از باده گلفام که چه

3 می پرستان همه در رقص طرب گر گرانجان نیی آرام که چه

4 سخن عشق مگو با زاهد نکته خاص بر عام که چه

5 گوش بر توست دعاگویان را زیر لب دادن دشنام که چه

6 کشته چشم توام زلف بپوش مرغ بسمل شده را دام که چه

7 چند ازان لب طلبی جامی کام پیش اهل کرم ابرام که چه