تنگست حرم سر زخرابات از آشفتهٔ شیرازی غزل 357

1 تنگست حرم سر زخرابات برآرید مستانه سرا زخرقه طامات برآرید

2 تا صومعه داران فلک را بنشانند سرمست هیاهوی مناجات برآرید

3 سر بر در میخانه بسائید سحرگاه تا روح صفت سر بسموات برآرید

4 زهاد زکین ریخته خون خم می را ای باده کشان دست مکافات برآرید

5 این دفتر آلوده بمی رنگ کن امشب گو سبحه و سجاده بهیهات ب رارید

6 از رخت وجودم بزدا رنگ تعلق هان کسوتم از آب خرابات برآرید

7 آشفته علی حاصل نفی آمد و اثبات عالم همه از نفی و زاثبات برآرید