افکنده سبزه بر کنف بوستان از نشاط اصفهانی غزل 158

1 افکنده سبزه بر کنف بوستان بساط رفت آنکه دوستان نشکیبند بی نشاط

2 ساقی بجوی ساغری از باده ی کهن مطرب بگوی تازه ای از گفته ی نشاط

3 این چند روزه مهلت تن بگذرد که نیست حز افتراق حاصل اضداد از اختلاط

4 آکنده ایم گوش زبانک رحیل و خوش افکنده ایم رخت اقامت در این رباط

5 از معرفت چه لاف زنی ای فقیه شهر بی شک که از محیط ندارد خبر محاط

6 ای منکران عشق اگر نیک بنگرید جز وهم خویش هیچ ندارید در بساط

7 ایاک نستغیث و ایاک نستعین منک الیک سرت بنا اهدانا الصراط