از در خویش مرا بر در غیری از کمال خجندی غزل 963

1 از در خویش مرا بر در غیری بری باز گونی بدر غیر چرا میگذری

2 از تو هم پیش تو هم بر در تو داد مرا فتنه گر هم تو و گوئی که چرا فتنه گری

3 گر چه در بتحده رفتم ز در کعبه رواست هم در تست در بتکده چون در نگری

4 کعبه و دیر توئی دیر کجا کعبه کجاست نیست غیر از تو کسی غیر کرا میشمری

5 کعبه گر شد ز تو پر بتکده هم خالی نیست کمنی نیست ترا کز همه بسیار تری

6 جویمت که بدر کعبه گهی بر در دیر چون گدای تو شدم از تو شد این در بدری

7 رفت آوازه که امسال بحج رفت کمال بس مبارک سفری چون تو به او هم سفری