هر چند تو شاه و ما گداییم از جامی غزل 633

1 هر چند تو شاه و ما گداییم دامن مفشان که مبتلاییم

2 تا داغ غلامی تو داریم هر جا که رویم پادشاییم

3 هر جا الم تو مرد دردیم هر جا قدم تو خاک پاییم

4 دربسته به روی این و آنیم بنشسته به گوشه بلاییم

5 گه نکته عشق می نویسیم گه نغمه درد می سراییم

6 بودند نظارگی بسی لیک آن کس که تو را شناخت ماییم

7 از طوق سگان مدار محروم گر خلعت خاص را نشاییم

8 گر لطف کنی به آن دریغیم ور جور کنی به آن سزاییم

9 بی ما گفتی که در چه کاری کس بی تو مباد در دعاییم

10 جامی به جفا و جور خو گیر دانی که نه در خور وفاییم