آنان که می طلب زخم آرزو از مشتاق اصفهانی غزل 157

1 آنان که می طلب زخم آرزو کنند خون جای باده غنچه صفت در سبو کنند

2 بگذر ز کام دل که نماند درین چمن گل اینقدر بشاخ که چینند و بو کنند

3 هرجائیست یار از آن رهروان عشق گاهی بکعبه گاه به بتخانه رو کنند

4 این آرزوی دل همه از تست هرچه هست غیر از تو عاشقان چه دگر آرزو کنند

5 گردن چو شیشه بر خط فرمان نهاده‌ام از خون و باده هرچه مرا در گلو کنند

6 دانی چه نشاء در سر ما از خیال تست در ساغر تو باده اگر زین کدو کنند

7 مشتاق را تلافی بیداد از بتان این بسکه گاه گوشه چشمی به او کنند