1 چه گهرها به عوض بر سر دریا افشاند قطره‌ای چند اگر ابر ز دریا برداشت

2 چون قلم خوانده شود راز دل از نقش پی‌ام در سر کوی تو نتوان قدم از جا برداشت

1 هرکه امشب می نمی‌نوشد به ما منسوب نیست پارسا در حلقه مستان نشستن خوب نیست

2 در چنین فصلی که بلبل مست و گلشن پرگل است گر همه پیمانه عمرست خالی خوب نیست

1 هر لحظه نظر بر دگری دوخته دارد این دیده چه با جان من سوخته دارد؟

2 زان شیفته داغ بتانم که چو لاله اجزای مرا داغ به هم دوخته دارد