کسان که سود و زیان را در این جهان دانند از سعیدا غزل 314

1 کار اهل الله را طعن از کسی زیبنده نیست هرچه خواهد می‌کند عارف کسی را بنده نیست

2 درد بی‌دردی عجب دردی است ضعف طرفه‌ای است صاحب این درد گویا در حساب زنده نیست

1 مردمی، فهم، ادا، ترس خدا، رحم بجا نازم آن چشم سیاه تو که دارد همه را

2 عشقبازی و فقیری و جنون و غم یار دارم اینها همه را شکر خدا، نام خدا

1 آن آفرین جهان که نگهدار عالم است هر دلبر زمانه هم اغیار عالم است

2 چشمی که وا ز کثرت غفلت نمی شود تا روز حشر دیدهٔ پندار عالم است