آنها که جهان به از اوحدالدین کرمانی رباعی 28

1 ای دوست میان من و تو گرنه دُوی است پس این که گهی نالد و گه نازد کیست

2 ما را همه عمر در طلب باید بود گر من توم و تو من، طلب کاری چیست

1 آنها که درین جهان زغوغا برهند از خرسندی و از مدارا برهند

2 یا رب تو بدانچ هست خرسندی ده تا ما برهیم و خلق از ما برهند

1 تا با خلقی تو بی گمان بی دینی تا قبلهٔ تو خلق بود مسکینی

2 از هرچه جز اوست دیده و دل بر دوز تا سلطنت اول و آخر بینی