آن‌ها که به دوست از حکیم نزاری قهستانی غزل 546

1 آن‌ها که به دوست راه دارند اسرارِ نهان نگاه دارند

2 در سیر و سلوک شرطِ عشّاق آن است که سر به راه دارند

3 بی‌دوست اگر دمی برآرند آن دم سرِ هر گناه دارند

4 هر جا که روند دوستان‌اند دانی به چه داغِ شاه دارند

5 مشهور بود جنودِ ارواح پیوسته از آن سپاه دارند

6 کردند به ترک‌ ترکِ دنیا زان ترک چنین کلاه دارند

7 بر ترکِ حطامِ نام [و ناموس] سد محضر پرگواه دارند

8 آن‌جا که به عرصۀ مظالم فریاد به دادخواه دارند

9 آن روز مگر تو را نزاری از هاویه در پناه دارند