کسان که شور به ترک از ملک‌الشعرا بهار قصیده 83

1 کسان که شور به ترک سلاح عام کنند خدنگ غمزهٔ خونریز را چه نام کنند؟

2 مسلمست که جنگ از جهان نخواهد رفت ز روی وهم گروهی خیال خام کنند

3 گمان مبر که برای نمونه مدعیان به صلح دادن ژاپون و چین قیام کنند

4 به موی تو که همین صلح ‌پیشگان فردا ز بهر قسمت چین شور و ازدحام کنند

5 ز راز مهر و محبت اگر شوند آگاه مبارزان جهان تیغ در نیام کنند

6 تمدنی که اساسش ز حلق و جلق بپاست به‌ صلح و سلم چسان مردمش دوام کنند؟

7 سه چار دولت گیهان مدار هم پیمان پی موازنه این گفتگو مدام کنند

8 هنوز اول صلح است و غاصبان در هند به شهر و دهکده هر روز قتل عام کنند

9 هنوز اول درد است و می کشان در چین کشیده لشگر و تدبیر انقسام کنند

10 پی ربودن و تقسیم سرزمین حبش هزار شعبده پیدا به صبح و شام کنند

11 خیالشان همه این است کاین سعادت را به خود حلال و به دیگر کسان حرام کنند

12 نعوذبالله اگر مردم ستمدیده فریب خورده بر این معنی احترام کنند

13 ندای صلح به عالم فکنده‌اند اول که معده پاک ز هضم عراق و شام کند

14 خبر دهند به خوبان که تیغ ابرو را سپس به واسطهٔ وسمه در نیام کنند

15 صفوف سرکش مژگان و چشم فرمانده به پشت عینک دودی سپس مقام کنند

16 کمند زلف که شد پیش از این بریده سرش به دست شانه از آشفتگیش رام کنند

17 بیاض گردن موزون و ساعد سیمین نهفته در مد خاص از نگاه عام کنند

18 لبان لعل و زنخدان و خال و عارض را نهفته زیر یکی قیرگون پنام کنند