1 آنان که وصف تو تقریر می‌کنند خواب ندیده را تعبیر می‌کنند

2 از صدق اهل بتکده هم اعتماد رفت از بس که اهل صومعه تزویر می‌کنند

3 مردان کار راه‌نشین عباد شد بازیچهٔ دوستان همه تزویر می‌کنند

4 ای بی‌غمان حذر که ندیمان بزم عشق طفلان خام را به نفس پیر می‌کنند

5 هرچند آشنای رموزند زیرکان نازک مگو حدیث که تکفیر می‌کنند

6 چون اهل راز نکته سرایند گوش دار زیبق به گوش ریز چو تفسیر می‌کنند

7 منکر مشو چو نقش نبینی که اهل رمز لوح و قلم گذاشته تحریر می‌کنند

8 اندیشه‌ای دریغ مدار از دل خراب کاین خانه به وسوسه تعمیر می‌کنند

9 این آه و نالهٔ عرفی از آتش سرشته‌اند مگشای لب، مباد که تأثیر می‌کنند