آنها که درین رباط از ابن یمین فریومدی رباعی 232

1 دوش بی هیچ خبر کوکبه باد سحر بر در حجره من کرد بصدلطف گذر

2 حلقه بر در زد و چون باز گشادند درش اندر آمد ز در و غم ز دلم رفت بدر

1 فصل بهارست خیز ای صنم گلعذار کوکبه گل رسید باده گلگون بیار

2 حیف نباشد که چون سوی چمن بگذری نرگس رعنا بود مست و تو اندر خمار

1 فرخنده باد مقدم دستور کامیاب بر روزگار دولت شاه فلک جناب

2 سلطان مشرقین که از اوج سروری رأیش فکند سایه رفعت بر آفتاب