1 در دایرهٔ وجود موجود تویی مقصود نگویمت که معبود تویی

2 گر در غزلی نام خط و زلف برم می دان که بهانه است مقصود تویی

1 هر دل که به میدان هوای تو بتاخت با نیک و بد زمانه یکسان در ساخت

2 دلها همه در بوتهٔ عشق تو گداخت چونانک تویی جز تو تو را کس نشناخت

1 تا هست نشان گفت و گویی با تو تسلیم نباشد سر مویی با تو

2 دل محرم راز کی شود تا داند از دوستی دو کون مویی با تو