1 این قالب اگر بلند دیدی ور پست مغرور مشو به پیش این خفته و مست
2 برخیز بمردی، که درین جای نشست خوابیست که مینمایدت هرچه که هست
1 تشنه بکشد مرا و آبم ندهد مخمور خودم کند شرابم ندهد
2 چندانکه بگویمش یکی ننیوشد چندانکه بخوانمش جوابم ندهد
1 در ملک دو کون پادشاهی میکن جان و دل ما وقف الهی میکن
2 چون مینتوان گفت که تو زان منی من زان توام تو هرچه خواهی میکن
1 زلفِ تو سرِ درازدستی دارد چشمِ تو همه میل به مستی دارد
2 امّا دهنت که ذرّهای را ماند یک ذرّه نه نیستی نه هستی دارد
1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند
2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند