این عشق و مودت اثر لطف خدا از قاسم انوار غزل 324

1 این عشق و مودت اثر لطف خدا بود وین جمله عنایت نه باندازه ما بود

2 جوری، که ز تو بر دل غمدیده ما رفت بر شکل بلا بود ولی عین عطا بود

3 از روز ازل عاشق و شوریده و مستیم این نیز هم از سابقه لط ف شما بود

4 در حال «اناالحق » زد و شد بر سر آن دار منصور که سر حلقه مستان خدا بود

5 هر یک دو سه گامی بدویدند و برفتند گر مست خدا بود و گر مرد هوا بود

6 هر قصه، که بینید درین راه خطرناک زنهار مپرسید که: چونست و چرا بود؟

7 دایم دل قاسم بکرمهای تو شاد است شان تو همیشه کرم و صدق و صفا بود