این میوه شیرین مگر از باغ از کمال خجندی غزل 93

1 این میوه شیرین مگر از باغ بهشت است وین حور بهشت از شکر ناب سرشته است

2 در باغ بهشت این قد و رخسار ندیدند این سرو که بنشانده و این لاله که کشته است

3 ما روضه نخواهیم که هرجا چو تو حوری است سوگند به خاک سر کویت که بهشت است

4 اینجا سخن سرو نگوئیم که پست است و آنجا صفت ماه نخوانیم که زشت است

5 خطی که لبت در قلم آورد چو یاقوت انصاف توان داد که یاقوت نوشته است

6 خشت در خود بر سر عاشق مزن ای دوست ما را ز سر خویش چه غم حیف ز خشت است

7 از حرفه ئلت دید کمال آن مه و می گفت این رشته باریک درین خرقه که رشته است