1 بدین صفت سر و چشمی و قد و بالائی کسی ندید و نشان کس نمیدهد جائی

2 چنین شکوفه نخندد به هیچ بستانی چنین بهار نیاید به هیچ صحرائی

3 ز شست زلف تو هر حلقه‌ای و آشوبی ز چشم مست تو هر گوشه‌ای و غوغائی

4 کجا ز حال پریشان ما خبر دارد کسی که با سر زلفش نپخت سودائی

5 ز شوق پرتو رویت که شمع انجمن است مرا ز غیر چو پروانه نیست پروائی

6 خیال وصل تمنی کنم همی در خواب چه دلپذیر خیالی چه خوش تمنائی

7 خرد به ترک توام رای زد ولیک عبید خلاف پیش تو مردن نمیزند رائی