این تکیه که رشک گلستان از هاتف اصفهانی رباعی 8

1 کجایی در شب هجران که زاری‌های من بینی چو شمع از چشم گریان اشکباری‌های من بینی

2 کجایی ای که خندانم ز وصلت دوش می‌دیدی که امشب گریه‌های زار و زاری‌های من بینی

1 گل خواهد کرد از گل ما خاری که شکسته در دل ما

2 از کوی وفا برون نیائیم دامن‌گیر است منزل ما

1 با حریفان چو نشینی و زنی جامی چند یاد کن یاد ز ناکامی ناکامی چند

2 بی تو احوال مرا در دل شب‌ها داند هر که بی هم چو تویی صبح کند شامی چند