این رخ دلبند تو ماه از جهان ملک خاتون غزل 220

1 این رخ دلبند تو ماه تمام منست خال سیه کار تو دانه و دام منست

2 روشنی وصل تو نیست چو صبح رخت زلف پریشان تو تیره چو شام منست

3 از لب جان بخش تو هست مرا زندگی مایه ی آب حیات گفت ز جام منست

4 از تو جدا گشتنم گرچه به ناکام بود لعل لب شاهدان نیک به کام منست

5 شهد وصالش نگر در دهن دیگریست صبر ز هجران تو تلخ به کام منست

6 من دو جهان را فدا کرده ام و مشکل آن کان بت دلخواه را ننگ ز نام منست

7 وز پی آن تندخو گشت بسی دل کنون آهوی شیرافکنش شکر که رام منست