1 این است، سرود من و بلبل به چمن‌ها فریاد ز بی‌مهری این عهدشکن‌ها

2 نشنیده کس، از غنچهٔ مستور تو حرفی امّا به زبان‌ها ز تو افتاده سخن‌ها

3 روزی که دهد زلف تو، بر باد، غبارم در خاک شود غالیه‌بو، جیب کفن‌ها

4 چون خاک سر کوی تو گیرند در آغوش در حشر نیارند ز جان یاد، بدن‌ها