این ابر که چون حادثه پیوسته از مجد همگر رباعی 126

1 نه چرخم می دهد کام ونه اختر نه دل می گرددم رام ونه دلبر

2 نه بختم می کند یاری نه یاران نه یارم می کند یاری نه یاور

1 سپیده دم چو دمیدن گرفت بوی چمن هوا ز ژاله گهر بست بر عذار سمن

2 بت سمن بر سیماب سینه سرو آسا به کف چمانه درآمد چمان چمان به چمن

1 گرفتم رای پیوندی نداری به عشوه هم زبان بندی نداری

2 به لابه تا کی ات گویم مرا باش بگو آری که سوگندی نداری