این مبارک پی بنای محکم از ابوالفرج رونی قصیده 29

1 این مبارک پی بنای محکم گردون نهان کرده شاگردیش گردون خوانده او را اوستاد

2 روز و شب در آفتاب و سایه اقبال و بخت جای ابراهیم بن مسعود ابراهیم باد

3 مشرق میدان شاه دین فروز دین پرست دیده بان بارگاه خسرو خسرو نژاد

4 تا جهان را بیخ و شاخ و برگ و بار اندر بقا آتش گرم ست و آب سرد و خاک خشگ و باد

5 شاه ابراهیم نازان بر فراز آن بنا تن درست و دل قوی و طبع راد و روح شاد

6 او به جاه از جم گذشته کامران بر تخت ملک بندگان او رسیده زو به جاه کیقباد