این تصنیف را بهار از ملک‌الشعرا بهار تصنیف 1042

این تصنیف را بهار در منفای خود در سال ۱۳۱۲ ساخته و به به اهالی اصفهان اهدا کرده است‌. ,

2 به اصفهان رو که تا بنگری بهشت ثانی به زنده‌رودش سلامی ز چشم ما رسانی

3 شهر با شکوه قصر چلستون

4 گر شد از کفت‌ یار بی‌وفا

5 بنشین درکریاس یاد شاه عباس بستان از دلبر می بستان از دست وی می پی در پی تاکی تا بتوانی

6 جز شادی در دهر کدامست غیر از می هرچیز حرام است

7 ساعتی در جهان خرم بودن بی‌غم بودن بی‌غم بودن با بتی دلستان محرم بودن با هم بودن همدم بودن

8 ای بت اصفهان زآن شراب جلفا ساغری در ده ما را ما غریبیم ای مه - ‌بر غریبان رحمی کن خدا را