این تصنیف را بهار در منفای خود در سال ۱۳۱۲ ساخته و به به اهالی اصفهان اهدا کرده است.
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
این تصنیف را بهار در منفای خود در سال ۱۳۱۲ ساخته و به به اهالی اصفهان اهدا کرده است. ,
2 به اصفهان رو که تا بنگری بهشت ثانی به زنده‌رودش سلامی ز چشم ما رسانی
3 شهر با شکوه قصر چلستون
4 گر شد از کفت یار بی‌وفا
5 بنشین درکریاس یاد شاه عباس بستان از دلبر می بستان از دست وی می پی در پی تاکی تا بتوانی
6 جز شادی در دهر کدامست غیر از می هرچیز حرام است
7 ساعتی در جهان خرم بودن بی‌غم بودن بی‌غم بودن با بتی دلستان محرم بودن با هم بودن همدم بودن
8 ای بت اصفهان زآن شراب جلفا ساغری در ده ما را ما غریبیم ای مه - بر غریبان رحمی کن خدا را
ادامه توضیحات شاعر