1 بتان که شیوه جور و ستیز می‌جویند ز بهر کشتن ما تیغ تیز می‌جویند

2 دلی که می‌شود از درد عشق سرگردان در آن دو سلسله مشک‌بیز می‌جویند

3 چو تو کرشمه‌کنان می‌رسی، دگر خوبان ز شرم روی تو راه گریز می‌جویند

4 کسان که طره شمشاد می‌زنند گره هلاک فاخته صبح‌خیز می‌جویند

5 به تیغ هجر تو شاهی نه آن شهید بلاست که خون او به گه رستخیز می‌جویند