گویند صبر کن که از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 7

1 زان تلخ میی گزین که گرداند نیروش روان تلخ را شیرین

2 از طلعت او هوا چنان گردد کز خون تذرو سینه ی شاهین

1 تو آن ابری که ناساید شب و روز ز باریدن چنانچون از کمان تیر

2 نباری بر کف دلخواه جز زر چنانچون بر سر بدخواه جز بیر

1 من بر آنم که تو داری خبر از راز فلک نه بر آنم که تو از راز رهی بی خبری

2 تا ز گفتار جدا باشد پیوسته نگار تا ز دیدار بری باشد همواره پری