دیدند یکی قلندر از امیرعلیشیر نوایی رباعی 31

1 مه من در شبستان چونکه نو شد جام می شب‌ها نماید از شفق می از حباب ریزه کوکب‌ها

2 دهن شد چشمه حیوان ترا از عین نایابی دو لعل جان‌فزای دلکشت آن چشمه را لب‌ها

1 در جام جم بریز شراب مغانه را در وی نگر حقیقت این کار خانه را

2 ای پیر دیر اهل خرابات محرمند زین راز نکته گوی و رها کن بهانه را

1 ای بگه جلوه قامت تو قیامت آن قد رعنا قیامت است نه قامت

2 گاه خرامت هزار جان بدر از تن گر برود گو برو تو باش سلامت