1 گفتند فرود آی ز اوج مه و پرویز بر خود زن و با بحر پر آشوب بیامیز

2 من عیش هم آغوشی دریا نخریدم آن باده که از خویش رباید نچشیدم

3 گل گفت که هنگامه مرغان سحر چیست؟ این انجمن آراسته بالای شجر چیست؟

4 تو کیستی و من کیم این صحبت ما چیست؟ بر شاخ من این طایرک نغمه سرا چیست؟

5 گفتم که چمن رزم حیات همه جائی است بزمی است که شیرازه ٔ او ذوق جدائی است

6 من از فلک افتاده تو از خاک دمیدی از ذوق نمود است دمیدی که چکیدی

7 نم در رگ ایام ز اشک سحر ماست این زیر و زبر چیست فریب نظر ماست

8 در پیرهن شاهد گل سوزن خار است خار است ولیکن ز ندیمان نگار است

9 بر خیز و دل از صحبت دیرینه بپرداز با لالهٔ خورشید جهان تاب نظر باز