آورده‌اند که در زمان از شیخ بهایی موش و گربه 1

1 عشاق به غیر دوست، عاری دارند از حسرت آرزوی او بیزارند

2 و آنان که کنند طاعت از بهر بهشت عشاق نیند، بهر خود در کارند

1 نگشود مرا ز یاریت کار دست از دلم ای رفیق! بردار

2 گرد رخ من، ز خاک آن کوست ناشسته مرا به خاک بسپار

1 مقصود و مراد کون دیدیم میدان هوس، به پی دویدیم

2 هر پایه کزان بلندتر بود از بخشش حق، بدان رسیدیم