در هیچ زمان غیر بدل راه ندادند از قاسم انوار غزل 299

1 در هیچ زمان غیر بدل راه ندادند قومی که مریدند و گروهی که مرادند

2 آنها که کمالات و جمالات تو دیدند بر خاک همه جبهه تسلیم نهادند

3 در صومعه و مسجد و می خانه رسیدیم قومی ز تو غمگین و گروهی ز تو شادند

4 قومیکه دل و دین بهوای تو بدادند آنها همه شادند، که از اهل رشادند

5 مستند بسودای تو در مسکن دلها گر اهل بیاضند و گر اهل سوادند

6 این گنج نهان را،که نهادند درین کوی بر هیچ کس این سر نهانی نگشادند

7 قاسم، چو ز اسرار تو رمزی بشنیدند سلطان سلاطین و فریدون و قبادند