1 در خصومت آمدند و در جفا دو مرقع پوش در دار القضا

2 قاضی ایشان را به کنجی برد باز گفت صوفی خوش نباشد جنگ‌ساز

3 جامهٔ تسلیم در بر کرده‌اید این خصومت از چه در سر کرده‌اید

4 گر شما هستید اهل جنگ و کین این لباس از سر براندازید هین

5 ور شما این جامه را اهل آمدید در خصومت از سر جهل آمدید

6 من که قاضی‌ام نه مرد معنوی زین مرقع شرم می‌دارم قوی

7 هر دو را بر فرق مقنع داشتن به بود زین سان مرقع داشتن

8 چون تو نه مردی نه زن در کار عشق کی توانی کرد حل اسرار عشق

9 گر به سر راه عشقی مبتلا برفکن برگستوانی از بلا

10 گر بدعوی عزم این میدان کنی سر دهی بر باد و ترک جان کنی

11 سر به دعوی بیش ازین مفر از تو تا به رسوایی نمانی باز تو