1 این بزرگان که بنوخاستگان مشهورند نرسیدست بر ایشان ز کرم جز نامی

2 چون ندانند که انعام چه باشد بمثل نتوان داشت ازیشان طمع انعامی

3 هر یکی را که تو پاشنده قومش دانی بر سر دانه کشیدست بدستان دامی

4 تا نگویند که داد-ار شنود صد دشنام بمکافات یکی را ندهد دشنامی

5 دی یکی گفت که ای ابن یمین تا کی ازین عمر کردن تلف و وجه معاش از وامی

6 عرضه کن حال دل سوخته پیش همه شان گفتم این دیگ هوس را نپزد جز خامی