این مقبلان که باخبر از روز از همام تبریزی غزل 74

1 این مقبلان که باخبر از روز محشرند جان را به دین و دانش و طاعت بپرورند

2 از حسن خلق همچو بهشتی مزینند یا بند روح روح چو در خویش بنگرند

3 در بحر فکر غوطه زنانند روز و شب تا ره به سوی گوهر معنی همی‌برند

4 مرغان عرش بسته دام طبیعتند از سدره بگذرند چو زین دام برپرند

5 در جوی و حوض تیره شد آب حیات علم اصحاب نوق آب ز سر چشمه می‌خورند

6 رغبت بدین مآرب دنیا کجا کنند قومی که در موارد تسنیم و کوثرند

7 در حسن قدسیان برمد ذهن ما ولی این شاهدان با نمک از خاک دیگرند