به گلشن بی تو سروم دود آه از سلیم تهرانی غزل 206

1 به گلشن بی تو سروم دود آه است به چشمم سبزه چون مژگان سیاه است

2 دلم را یاد تیغش تازه دارد چو آن آبی که در برگ گیاه است

3 به خاک راه او از سنگ طفلان تنم چون سایه سر تا پا سیاه است

4 چه سان خورشید گویم روی او را که مصحف را غلط خواندن گناه است

5 سلیم از راه خوبان برنخیزد چو نقش پا کسی کو سر به راه است