در دیده ی ابر از حکیم نزاری قهستانی رباعی 43

1 مستیم از مبادیِ فطرت ز جامِ عشق آری مدام مست شدیم از مدامِ عشق

2 بر بویِ تبعثون شب و روزم خراب و مست تا مست سر ز خاک بر آرم به کامِ عشق

1 نوبت پاس وصل تو بو که شبی به ما رسد سلطنتی چنان عجب گر به چنین گدا رسد

2 ما ننشسته یک نفس باهم و شهر پر سخن قصه ماجرای من تا پس از این کجا رسد

1 به زیر طاق دو ابرو ساحرند او را که کرده اند مسخر عموم اردو را

2 مرا به خیره ملامت چی می کند بد گوی چگونه دوست ندارند روی نیکو را