هیچ گه ناله ی من گوش زد آن از عرفی شیرازی غزل 145

1 هیچ گه ناله ی من گوش زد آن مه نیست وین کمندی است که از بام فلک کوته نیست

2 آن چنان مست جمال است که شب تا به سحر می کشد جام و ز کیفیت می آگه نیست

3 بر حذر باش که در چه نفتد یوسف دل کاین زمان اهل مدد را گذری بر چه نیست

4 هر دم از انجمنی می شنود بوی تو دل هر نفس گر به دری روی نهد گمره نیست

5 سعی ما بی اثر از طبع وفا، دشمن دوست گر تو دامن بکشی دست کسی کوته نیست

6 پیش عرفی مده از دست عنان کاین صیاد خویش ابله بنمودست ولی ابله نیست