در کوی بتان نیست کسی زار از هلالی جغتایی غزل 311

1 در کوی بتان نیست کسی زار تر از من در پیش عزیزان جهان خوارتر از من

2 گفتی که: مرا یار وفادار بسی هست هستند، ولی نیست وفادارتر از من

3 گر طالب آنی که: بیاری بنشینی بنشین، که ترا نیست کسی یار تر از من

4 چون غنچه اگر سینه تنگم بشکافی دانی که: نبودست دل افگار تر از من

5 خلق دو جهانست گرفتار تو، لیکن در هر دو جهان نیست گرفتارتر از من

6 جز من دگری را سگ آن کوی مخوانید کین مرتبه را نیست سزاوارتر از من

7 امروز اگر عشق گناهست، هلالی فردا نتوان یافت گنه کارتر از من