در سینه مرا غیر تو همخانه از کمال خجندی غزل 140

1 در سینه مرا غیر تو همخانه کسی نیست ور هست برون از دل دیوانه کسی نیست

2 دل از چه به تنگست زاغیار که امروز جز بار درین منزل ویرانه کسی نیست

3 در دیده تونی مردمک آن رخ ز که پوشی در خانه چو از مردم بیگانه کسی نیست

4 این جرم که عاشق ز نو خرسند به سوزی است شمع چه گریم چو پروانه کسی نیست

5 زلفت به در دل چه نشسته ست چو دل رفت این حلقه زدن چیست چو در خانه کسی نیست

6 تا چشم تو بر گوشه نشینان نظری کرد در صومعه بی نعرهٔ مستانه کسی نیست

7 می نوش کمال از لب ساقی که درین دور مستی چو نو بی ساغر و پیمانه کسی نیست