1 روزگاریست که کاری عجبم آمده پیش من دوان از پی دل زپی دلبر خویش

2 شوق آن سیب زنخدان بگلو گشته گره همچو طفلی که خورد لقمه ای از حوصله بیش

3 عاشقان راست بکف گنج زر از بهر نثار من بیمایه زخجلت فکنم سر در پیش

4 یاد زلفت بضمیر است چه حاجت به عبیر در ره باد بر آتش بنهم من دل ریش

5 من و خاموش نشستن بشب وصل عجب نبود خاموش اگر گنج بیابد درویش

6 زاهد و کسوت میخواره نگنجد با هم عشق با خرقه سالوس نچسبد بسریش

7 کفر زلفت نه همین رونق اسلام شکست کافران نیز گذشته زسر ملت خویش

8 ای شبان چیست تو را چاره پی حفظ گله زاهد گرگ صفت پوشد اگر خرقه میش

9 من و در عشق تو اندیشه زشنعت حاشا عاشقان بیم ندارند زبیگانه و خویش

10 دل من زخمی زلف تو و میرد ناچار گر کسی را بزند عقرب جراره به نیش

11 در علاج دل آشفته مبر رنج طبیب درد عشقست برو چاره دیگر اندیش